Tijdens en na een coachingstraject vraag ik mijn cliënten altijd om feedback op mijn manier van werken. Wat daarbij opvalt, is dat zij vooral focussen op de relatie die de cliënt en ik hadden, op de wijze waarop ik aanwezig was en hoe dat bijdraagt aan hun coachingstraject. Pas in tweede instantie wordt stilgestaan bij de door mij gevolgde methodieken zoals de narratieve methode, het wisselen van perspectieven, een meer provocatieve benadering of een strak oplossingsgerichte werkwijze. Deze feedback sluit aan bij mijn overtuiging dat het bij het coachen uiteindelijk steeds weer gaat om de ontmoeting, om de verbinding met de ander (dus: teach as you preach!) Dat is de voedingsbodem voor mooie opbrengsten, die ieder keer even verrassend als uniek zijn:

Lees verder